"ίνα μη το κακόν αθάνατον γένηται "

Ήταν δυο απόκληροι της κοινωνίας τους. Πεταμένοι σαν κάτι άχρηστο έξω από τα τείχη της πόλης τους, ζούνε παρέα με τους νεκρούς. Είχαν μέσα τους το κακό. Φυλακισμένοι στο σκοτάδι, παραδομένοι στην απόλυτη απελπισία. Η όψη τους σκορπίζει τον τρόμο. Όλοι στα Γάδαρα τους φοβούνται και φεύγουν μακριά.

Όλοι εκτός από τον Έναν. Εκείνον που είναι ο απόλυτος κυρίαρχος επάνω σε κάθετι σκοτεινό και δαιμονιώδες. Η παρουσία Του γίνεται αντιληπτή από τον "άρχοντα του σκότους" και κάνει αυτό που δεν είχαν κάνει όλοι εκείνοι που τον περίμεναν μέσα στο διάβα των αιώνων σαν τον Μεσσία. "Τί ημίν και σοί, υιέ του Θεού;". Ο διάβολος τρέμει και σπαρταράει μπροστά Του. Ξέρει πως και μόνο μια κουβέντά Του είναι ικανή να τον εξοντώσει, να τον συντρίψει.

Κι αυτό θα κάνει για ακόμη μια φορά. Γι΄ αυτό άλλωστε έγινε άνθρωπος ο Υιός του Θεού. Για να λέει με την απόλυτη βεβαιότητα το "υπάγετε" σε κάθε τι που αλλοιώνει την ελευθερία του ανθρώπου, σε κάθετι που κάνει το πλάσμα Του έρμαιο στα σκοτεινά και δαιδαλώδη μονοπάτια του κακού. Εικόνα του Θεού ο άνθρωπος και σαν τέτοια τον θέλει μέσα στον κόσμο, μέσα στην κτίση. Φως και αλάτι του κόσμου.

Μπορεί για λίγο να φαίνεται πως το κακό είναι δυνατό και έχει τάσεις κυριαρχίας στον κόσμο. Δεν είναι όμως. Είναι αδύναμο και αποτελεί αυταπάτη όλων εκείνων που θα το ήθελαν να γίνει μοναδική επιλογή. Να γίνει ο τρόπος ζωής των ανθρώπων, ώστε να μην χρειάζεται κανένας αγώνας και καμία προσπάθεια καθένας από εμάς να προσπαθεί για το "λίγο" παραπάνω. Αυτό το "λίγο" που μπορεί όμως να αλλάξει έναν κόσμο ολόκληρο ακόμη και την ύστατη στιγμή που όλα μπορεί να δείχνουν πως οδηγείται στην καταστροφή.

Εμείς επιλέγουμε τη ζωή που θέλουμε. Εμείς ανοίγουμε ή κλείνουμε την πόρτα. Εμείς είμαστε εκείνοι που πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά την παρουσία μας στον κόσμο ως το Φως. Μου έρχεται στο μυαλό το βιβλίο του Πάουλο Κοέλιο : "Το εγχειρίδιο του πολεμιστή του φωτός". Το δικό μας εγχειρίδιο είναι το ευαγγέλιο της ανάστασης και της ελπίδας, έτσι όπως γράφτηκε επάνω στο Σταυρό από τον "αδύναμο" Ιησού, "ίνα μη το κακόν αθάνατον γένηται ".

π. Ι.Κ.