Μήνας
της Παναγιάς ο Αύγουστος. Μια άλλη
πασχαλιά. Αυτή του καλοκαιριού. Κι όσο
περισσότερο ανεβαίνει ο υδράργυρος,
τόσο αυξάνει και η ζέση της πίστης στο
πρόσωπο της Μάνας του Θεού και των
Αγγέλων, μα και των ανθρώπων με τα
χιλιάδες βάσανα και τα άπειρα δάκρυα.
Παρακλητικός ο Αύγουστος. Χορός ικετών
μιας πανάρχαιας δραματουργίας μπροστά
στο εικόνισμα της Βρεφοκρατούσας, της
Γαλακτοτροφούσας, της Πάντων Θλιβομένων
Χαρά, της Παναγιάς του Χάρου. Κάθε
εκκλησιά και μια εικόνα, κάθε εικόνα
και μια δέηση, κάθε δέηση κι ένας λυγμός.
Ο λυγμός ο δικός σου και ο δικός μου για
την ανυμπόρια μας και για τα πάθη μας
που μας γονατίζουν και μας κάνουν να
νομίζουμε πως κάπου εδώ είναι το τέλος.
Κι όμως κάθε φορά που κοιτάζω τα μάτια
της Παναγιάς που μετρήθηκε με τον πόνο
κι έγινε σύμβολο αιώνιο της μάνας που
η καρδιά της έσταξε αίμα, αντικρίζοντας
τον μονάκριβο της επάνω στον τραχύ
σταυρό, τότε κουράγιο γεμίζει η καρδιά
μου, τότε η ελπίδα διώχνει την απελπισία
κι εγώ ξανά ορθώς παλεύω με τη βαρύτητα,
με τα πάθη, με το σκοτάδι. “Θα νικήσεις”
μου γνέφει και το βλέμα της βάλσαμο
στον πόνο.
Το
χωριό μας γέμισε κόσμο. Ήρθαν τα παιδιά
και τα εγγόνια μας για να περάσουν τις
μέρες των διακοπών εδώ που είναι λίγο
πιο δροσερά από την πόλη. Χθες Κυριακή
ήταν μαζί μας και ο δεσπότης μας. Μας
ευλόγησε και μας νουθέτησε με τον λόγο
του. Πήραμε την ευχή του για ξεκινήσουμε
τη νηστεία μας και τον πνευματικό μας
αγώνα ετούτες τις δεκαπέντε μέρες τις
αφιερωμένες στην Παναγία. Ξεκινήσαμε
σήμερα νωρίς το πρωί με τη Θεία Λειτουργία
και το απόγευμα θα ψάλλουμε την Παράκληση.
Έτσι κάθε μέρα, πρωί και βράδυ θα ενώνουμε
την προσευχή μας με την προσευχή όλης
της Οικουμένης για έναν κόσμο καλύτερο,
γεμάτο από φως και ελπίδα!
π. Ι.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου