Το μήνυμα του Μητροπολίτη Νιγηρίας για την Μ. Τεσσαρακοστή

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΝΙΓΗΡΙΑΣ

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Μ. ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ 2016

• Τελώνης – Φαρισαίος
• Άσωτος γιος – Σπλαχνικός πατέρας
• Δίκαιοι – Άδικοι

Όλη η περίοδος του Τριωδίου ένα και μόνο σκοπό είχε. Μέσα από τις αντιθετικές προσωπικότητες των πρωταγωνιστών των ευαγγελικών αναγνωσμάτων της περιόδου, μας έδειξε τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να προσεγγίσουμε την Μ. Τεσσαρακοστή. Απαραίτητο εφόδιο το τρίπτυχο : ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ – ΜΕΤΑΝΟΙΑ – ΚΕΝΩΣΗ.

Έχοντας θωρακίσει τον εαυτό μας με το παραπάνω τρίπτυχο , αρχίζει ένα μακρινό ταξίδι πνευματικών αναζητήσεων και γυμνασμάτων. Οι πέντε Κυριακές των Νηστειών αποτελούν τους σταθμούς του ανεφοδιασμού μας. Η πίστη της Εκκλησίας των επτά Οικουμενικών Συνόδων της Μιας και αδιαίρετης Εκκλησίας , μας χαρίζει την ορθή θεολογική προσέγγιση των δογμάτών της μέσα από την παράδοση των Πατέρων. Τη σκυτάλη παίρνει στη δεύτερη στάση ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο γίγαντας της Θεολογίας, που με γλώσσα αριστοτεχνική οριοθέτησε το ορθόδοξο από το ανορθόδοξο. Παρακάτω περιμένει ο Σταυρός του μαρτυρίου και της μαρτυρίας της εκκλησιαστικής μας συνείδησης για να τον προσκυνήσουμε, να τον αγγίξουμε και να λάβουμε τη δύναμη για τη συνέχιση της αγωνιστικής μας πορείας προς τα έσχατα. Ο Ιωάννης ο Σιναΐτης ετοιμάζεται να μας διδάξει την “Κλίμακα των αρετών”, αφού είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να υπερνικήσουμε τα πάθη που σαν βαρίδια μας κρατάνε εγκλωβισμένους στο εφήμερο παρών, χάνοντας έτσι το αιώνιο μέλλον. Χάρη σε αυτή την υπεράνθρωπη προσπάθεια υπερνίκησης των παθών μας , που φαντάζει για τον σύγχρονο άνθρωπο ο απόλυτος παραλογισμός, η πόρνη της Αιγύπτου με το όνομα Μαρία, καταφέρνει να περάσει το κατώφλι της αγιότητας , ακόμη κι αν η όψη της έμοιαζε πιότερο με εκείνη των ξωτικών παρά των ανθρώπων.

Τέλεψε η πορεία. Συνοδοιπόρος μας όλες τούτες τις μέρες η μάνα μας η Παναγιά. Κάθε τόσο που κάναμε να πέσουμε εκείνη έτοιμη να μας κρατήσει σφιχτά στην αγκαλιά της. Κι εμείς ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης δεν έχουμε τίποτε άλλο παρά να της ψάλουμε : “Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε”. Είναι όμως και οι Προηγιασμένη Λειτουργία που δυνάμωσε τα μέλη μας κι έδωσε ενέργεια , ώστε να μην τα παρατήσουμε και φανούμε ασυνεπείς απέναντι στον Κύριο μας. Το Σώμα Του και το Αίμα Του η απαντοχή μέσα στην έρημο της προσωπικής μας εξόδου από τη γη της αιχμαλωσίας προς τη γη της επαγγελίας.

Είναι δύσκολο να είσαι Ορθόδοξος χριστιανός. Όχι μόνο σήμερα που οι απαιτήσεις της καθημερινότητας μας υποβάλλουν στο μαρτύριο της επιβίωσης. Πάντα η ζωή του χριστιανού ήταν δύσκολη. Τόσο οι Πράξεις των Αποστόλων όσο και οι επιστολές μας το περιγράφουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο. Πρόκειται για απόφαση ζωής. Θέλει θάρρος και αφιέρωση στη μαθητεία κοντά στο Διδάσκαλο. Θέλει Σταυρό ο χριστιανός για να μπορέσει να ζήσει το αιώνιο μυστήριο της Ανάστασης. Θέλει θυσία του “εγώ” και υπέρβαση του φόβου απέναντι στο ομιχλώδες αύριο του κόσμου τούτου. Άλλωστε μας το είπε : “Εσείς δεν είστε αυτού του κόσμου”. Ο χριστιανός κάθε φορά που δέχεται το φωτισμό από το πρόσωπο του Ιησού, μέσα από τη μυστηριακή και λειτουργική ζωή, μεταμορφώνεται σε φορέα αλλαγής του σύμπαντος κόσμου. Φως ο Χριστός , φλόγες εμείς. Όσο μικρές κι αν είναι αυτές οι φλόγες , έχουν μια μοναδική ικανότητα να νικήσουν το σκοτάδι της απελπισίας και του θανάτου.

Παιδιά μου αγαπητά,

Ετούτη τη Μ. Τεσσαρακοστή σας καλώ εγώ ο πατέρας και επίσκοπος σας, να ενώσουμε τις προσευχές μας, ώστε ο Θεός να χαρίσει σε όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από χρώμα, έθνος και θρησκεία, την Ειρήνη και την Ελπίδα, για να μπορέσει η ζωή μας να σταματήσει να μοιάζει με κόλαση, αλλά να ακουμπήσει τον Παράδεισο!

Καλή κι ευλογημένη Μ. Τεσσαρακοστή!  

Ο Νιγηρίας 

Αλέξανδρος