Φως! Παντού Φως!

 " Έτσι συχνά όταν μιλώ για τον ήλιο

μπερδεύεται στη γλώσσα μου ένα

μεγάλο τριαντάφυλλο κατακόκκινο

αλλά δεν μου είναι βολετό να σωπάσω".

Άργησα να ξυπνήσω σήμερα. Αν και το ξυπνητήρι του κινητού μου χτύπησε όπως κάθε μέρα στις 7 το πρωί, απλά το έκλεισα και συνέχισα τον ύπνο του δικαίου. Λίγο μετά τις 10 άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα έξω. Και τότε είδα τον ήλιο να λάμπει. Το φως του παντού χωρίς τσιγκουνιά να λαμπυρίζει πάνω στο δρόμο, τα μπαλκόνια, τα αυτοκίνητα. Το μυαλό μου ταξίδεψε χρόνια πριν στο Λονδίνο , τότε που ήμουν παπάς σε μια από τις ελληνικές κοινότητες. Ακόμη θυμάμαι πως πριν ανοίξω τα μάτια μου τα πρωινά, παρακαλούσα να δω έστω και μια στάλα από ήλιο. Είχα μετρήσει πως δεν είχα δει ήλιο για περισσότερο από ένα μήνα συνεχόμενα. Φρίκη... 

Αυτός ο ήλιος κάθε τόσο που βγαίνει καταφαίρνει κάτι μοναδικό. Σε κάνει να ξεχάσεις τα βάσανα σου. Τα χρέη σου, την ανυμπόρια σου, τα χάλια μιας ολόκληρης χώρας. Εκεί που είσαι έτοιμος να αρχίσεις τον πόλεμο, έρχεται και σου χαϊδεύει τα μαλιά, κάθεται πάνω στους ώμους σου, ζεσταίνει το λαιμό σου, και σε κάνει τόσο αδύναμο σε οποιαδήποτε αντίσταση και αντίδραση. Σχεδόν είναι ερωτικό ετούτο το άγγιγμα και θέλεις όλο και περισσότερο. Κλείνεις τα μάτια και στέκεσαι απέναντι του κι εκείνος χώνεται βαθιά μέσα στο είναι σου και παρακαλάς να μείνει εκεί, να φωτίζει τα μύχια της ψυχής σου.

Σκέφτομαι πως αν αυτά τα χρόνια της κρίσης έπρεπε να τα περάσουν οι φίλοι μας στη δυτική Ευρώπη, ξέρεις εκεί που ο ήλιος δεν είναι μόνιμος κάτοικος, τα νούμερα των αυτοκτονιών και της κατάθλιψης θα ήταν διπλάσια, μπορεί και τριπλάσια από τα δικά μας. Μας σώζει ετούτος ο φωτεινός μας συγκάτοικος που δεν θέλει να αφήσει την απελπισία να φωλιάσει στις ζωές μας. Είναι σα να σου λέει κάθε φορά που ξεπροβάλει πως η ζωή είναι όμορφη, αρκεί να το πιστέψεις, αρκεί να την αφήσεις να σε ερωτευτεί. 

Κι εσύ με τη σειρά σου να θέλήσεις να φωτίσεις με τη ζωή σου όλο τον κόσμο, να διώξεις τη σκοτεινιά και την απελπισία από τις ζωές εκείνων που έχουν δεμένα τα μάτια , έιτε γιατί τους τα έδεσαν, είτε γιατί μόνοι τους το διάλεξαν και δεν μπορούν να δούνε και να νιώσουν πως είμαστε φτιαγμένοι για το φως...

Φως! Παντού Φως!

"Δίνω το χέρι στη δικαιοσύνη

Διάφανη κρήνη κορυφαία πηγή

Ο ουρανός μου είναι βαθύς κι ανάλλαχτος

Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα

Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα".