1η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ (15.10.08)
«Στόχοι της Σχολής Γονέων»
Κάποιος σοφός είπε πως η μεγαλύτερη τέχνη πάνω σε τούτον τον κόσμο είναι η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού και το δυσκολότερο επάγγελμα αυτό του γονιού. Σίγουρα δεν είχε άδικο. Κι αν τις παλαιότερες εποχές ήταν λίγο πιο εύκολα τα πράγματα, σήμερα στην εποχή του internet της παγκοσμιοποίησης, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα για εφησυχασμό και αδιαφορία.
Οι συναντήσεις της Σχολής Γονέων της Ενορίας μας, την οποία με την ευλογία του Επισκόπου μας αρχίζουμε σήμερα, σκοπό έχουν καταρχήν να μας φέρουν πιο κοντά. Το ότι ζούμε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη δεν σημαίνει πως γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Μπορεί να γνωρίζουμε τα ονόματα μας, το που βρίσκεται το σπίτι μας, ποια είναι τα παιδιά μας, αλλά αυτό που πολλές φορές δεν γνωρίζουμε είναι πως αντιμετωπίζουμε σχεδόν τα ίδια προβλήματα στο μεγάλωμα των παιδιών μας. Κάθε φορά που ένα νέο πρόβλημα χτυπάει την πόρτα μας, νομίζουμε πως είμαστε οι μόνοι γονείς που το αντιμετωπίζουμε. Κι εκεί βρίσκεται και το λάθος , αλλά και η αδυναμία μας.
Φαινόμενο κι αυτό της εποχής μας. Ο καθένας να παλεύει ολομόναχος. Για όλα εκείνα τα οποία θα μπορούσαν να είναι θέματα της Κοινότητας, της Ευχαριστιακής Σύναξης. Άρα η Σχολή Γονέων δεν είναι Σχολείο, όπου θα πάρουμε μια σειρά έτοιμων λύσεων για τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουμε με τα παιδιά μας. Η Σχολή Γονέων είναι η συνέχεια της Ευχαριστιακής μας Σύναξης, δηλ. της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας μας. Τι σημαίνει αυτό ; Δεν θα έχει καμία χρησιμότητα το να συναντιόμαστε κάθε εβδομάδα εδώ, εάν προηγουμένως δεν έχουμε νιώσει μέλη της Ευχαριστιακής Σύναξης. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από εγώ για να περάσουμε στο εμείς.
Εκεί βρίσκονται όλα τα προβλήματα, μα και όλες οι λύσεις. «Να βαστάζετε ο ένας τὰ βάρη του άλλου» (Γαλ. ς´ 2) μας προτρέπει ο Απόστολος Παύλος. Εκεί βρίσκεται και η επιτυχία της Κοινότητας. Γι ΄ αυτό το λόγο η Ευχαριστιακή Σύναξη υπάρχει ως Κοινωνία Προσώπων δια μέσου του Κοινού Ποτηρίου. Κι επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να νομίσετε καθώς ακούτε όλα αυτά ότι θα κάνουμε κατήχηση σε αυτές μας τις συναντήσεις. Ίσως κάποιες φορές να χρειαστεί να το κάνουμε κι αυτό. Διότι πολλές από τις απαντήσεις στα προβλήματα που προκύπτουν στην αγωγή των παιδιών μας, βρίσκονται μέσα στην Αγία Γραφή, καθώς επίσης και στην Πατερική Θεολογία.
Σκοπός των Σχολών Γονέων είναι: α) η στήριξη του δοκιμαζόμενου θεσμού της οικογένειας, β) η προστασία της ψυχικής υγείας ανήλικων και ενήλικων ατόμων μέσα στο σύστημα της οικογένειας. Οι Σχολές Γονέων στοχεύουν κυρίως στην Πρόληψη.
Πριν από αρκετά χρόνια όταν πρωτοξεκίνησαν οι Σχολές Γονέων από την Εκκλησία και για την Ιστορία θα ήθελα να αναφέρω πως αυτές ξεκίνησαν από τον τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο, ουσιαστικά ήταν ομιλίες από διαφορετικούς κάθε φορά ομιλητές, που κάλυπταν μια όσο το δυνατό μεγαλύτερη γκάμα θεμάτων σε σχέση με την αγωγή των παιδιών και όχι μόνο. Υπήρχαν πολλές φορές θέματα ιατρικά, διατροφολογικά, θεολογικά κ.ά. Άρα δεν υπήρχε πρόβλημα να μην παρακολουθεί κανείς όλες τις συναντήσεις, αφού η κάθε μια αποτελούσε και μια ολοκληρωμένη ενότητα.
O σύγχρονος τρόπος εργασίας-συνεργασίας με τους γονείς στις Σχολές Γονέων είναι το σύστημα της εργασίας με ομάδες (groupwork) των 15 περίπου ατόμων. Σε ατμόσφαιρα που γίνεται σιγά-σιγά φιλική, κάθε γονέας έχει τη δυνατότητα να παρουσιάσει τις απόψεις του, ν' ακούσει τις αντίστοιχες θέσεις των άλλων γονέων και τελικά τις απόψεις της επιστήμης, δια μέσου του ψυχολόγου, του κοινωνικού λειτουργού.
Το σύστημα αυτό εργασίας στις Σχολές Γονέων ονομάζεται "Εξελικτικό". Το "Εξελικτικό Σύστημα" βασίζεται στις δύο βασικές αρχές της "Διεθνούς Ομοσπονδίας για την Εκπαίδευση των Γονέων": α) στην ενημέρωση-πληροφόρηση του γονέα πάνω σε θέματα εξελικτικής και οικογενειακής ψυχολογίας και β) στη διαμόρφωση-διαφοροποίηση της στάσης και της συμπεριφοράς του ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στη θετική εξέλιξη του παιδιού του.
Οι γονείς συμμετέχουν σε μία Σχολή Γονέων ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού τους. Έτσι έχουμε α) Ομάδα γονέων με παιδιά βρεφικής-νηπιακής ηλικίας (0-6 χρονών), β) Ομάδα σχολικής ηλικίας (6-12 χρονών), γ) Ομάδα προεφηβικής-εφηβικής ηλικίας (12-18 χρονών).
«Στόχοι της Σχολής Γονέων»
Κάποιος σοφός είπε πως η μεγαλύτερη τέχνη πάνω σε τούτον τον κόσμο είναι η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού και το δυσκολότερο επάγγελμα αυτό του γονιού. Σίγουρα δεν είχε άδικο. Κι αν τις παλαιότερες εποχές ήταν λίγο πιο εύκολα τα πράγματα, σήμερα στην εποχή του internet της παγκοσμιοποίησης, δεν υπάρχει καμία δυνατότητα για εφησυχασμό και αδιαφορία.
Οι συναντήσεις της Σχολής Γονέων της Ενορίας μας, την οποία με την ευλογία του Επισκόπου μας αρχίζουμε σήμερα, σκοπό έχουν καταρχήν να μας φέρουν πιο κοντά. Το ότι ζούμε σε μια μικρή επαρχιακή πόλη δεν σημαίνει πως γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Μπορεί να γνωρίζουμε τα ονόματα μας, το που βρίσκεται το σπίτι μας, ποια είναι τα παιδιά μας, αλλά αυτό που πολλές φορές δεν γνωρίζουμε είναι πως αντιμετωπίζουμε σχεδόν τα ίδια προβλήματα στο μεγάλωμα των παιδιών μας. Κάθε φορά που ένα νέο πρόβλημα χτυπάει την πόρτα μας, νομίζουμε πως είμαστε οι μόνοι γονείς που το αντιμετωπίζουμε. Κι εκεί βρίσκεται και το λάθος , αλλά και η αδυναμία μας.
Φαινόμενο κι αυτό της εποχής μας. Ο καθένας να παλεύει ολομόναχος. Για όλα εκείνα τα οποία θα μπορούσαν να είναι θέματα της Κοινότητας, της Ευχαριστιακής Σύναξης. Άρα η Σχολή Γονέων δεν είναι Σχολείο, όπου θα πάρουμε μια σειρά έτοιμων λύσεων για τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουμε με τα παιδιά μας. Η Σχολή Γονέων είναι η συνέχεια της Ευχαριστιακής μας Σύναξης, δηλ. της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας μας. Τι σημαίνει αυτό ; Δεν θα έχει καμία χρησιμότητα το να συναντιόμαστε κάθε εβδομάδα εδώ, εάν προηγουμένως δεν έχουμε νιώσει μέλη της Ευχαριστιακής Σύναξης. Μόνο τότε θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε από εγώ για να περάσουμε στο εμείς.
Εκεί βρίσκονται όλα τα προβλήματα, μα και όλες οι λύσεις. «Να βαστάζετε ο ένας τὰ βάρη του άλλου» (Γαλ. ς´ 2) μας προτρέπει ο Απόστολος Παύλος. Εκεί βρίσκεται και η επιτυχία της Κοινότητας. Γι ΄ αυτό το λόγο η Ευχαριστιακή Σύναξη υπάρχει ως Κοινωνία Προσώπων δια μέσου του Κοινού Ποτηρίου. Κι επειδή υπάρχει ο κίνδυνος να νομίσετε καθώς ακούτε όλα αυτά ότι θα κάνουμε κατήχηση σε αυτές μας τις συναντήσεις. Ίσως κάποιες φορές να χρειαστεί να το κάνουμε κι αυτό. Διότι πολλές από τις απαντήσεις στα προβλήματα που προκύπτουν στην αγωγή των παιδιών μας, βρίσκονται μέσα στην Αγία Γραφή, καθώς επίσης και στην Πατερική Θεολογία.
Σκοπός των Σχολών Γονέων είναι: α) η στήριξη του δοκιμαζόμενου θεσμού της οικογένειας, β) η προστασία της ψυχικής υγείας ανήλικων και ενήλικων ατόμων μέσα στο σύστημα της οικογένειας. Οι Σχολές Γονέων στοχεύουν κυρίως στην Πρόληψη.
Πριν από αρκετά χρόνια όταν πρωτοξεκίνησαν οι Σχολές Γονέων από την Εκκλησία και για την Ιστορία θα ήθελα να αναφέρω πως αυτές ξεκίνησαν από τον τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο, ουσιαστικά ήταν ομιλίες από διαφορετικούς κάθε φορά ομιλητές, που κάλυπταν μια όσο το δυνατό μεγαλύτερη γκάμα θεμάτων σε σχέση με την αγωγή των παιδιών και όχι μόνο. Υπήρχαν πολλές φορές θέματα ιατρικά, διατροφολογικά, θεολογικά κ.ά. Άρα δεν υπήρχε πρόβλημα να μην παρακολουθεί κανείς όλες τις συναντήσεις, αφού η κάθε μια αποτελούσε και μια ολοκληρωμένη ενότητα.
O σύγχρονος τρόπος εργασίας-συνεργασίας με τους γονείς στις Σχολές Γονέων είναι το σύστημα της εργασίας με ομάδες (groupwork) των 15 περίπου ατόμων. Σε ατμόσφαιρα που γίνεται σιγά-σιγά φιλική, κάθε γονέας έχει τη δυνατότητα να παρουσιάσει τις απόψεις του, ν' ακούσει τις αντίστοιχες θέσεις των άλλων γονέων και τελικά τις απόψεις της επιστήμης, δια μέσου του ψυχολόγου, του κοινωνικού λειτουργού.
Το σύστημα αυτό εργασίας στις Σχολές Γονέων ονομάζεται "Εξελικτικό". Το "Εξελικτικό Σύστημα" βασίζεται στις δύο βασικές αρχές της "Διεθνούς Ομοσπονδίας για την Εκπαίδευση των Γονέων": α) στην ενημέρωση-πληροφόρηση του γονέα πάνω σε θέματα εξελικτικής και οικογενειακής ψυχολογίας και β) στη διαμόρφωση-διαφοροποίηση της στάσης και της συμπεριφοράς του ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στη θετική εξέλιξη του παιδιού του.
Οι γονείς συμμετέχουν σε μία Σχολή Γονέων ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο του παιδιού τους. Έτσι έχουμε α) Ομάδα γονέων με παιδιά βρεφικής-νηπιακής ηλικίας (0-6 χρονών), β) Ομάδα σχολικής ηλικίας (6-12 χρονών), γ) Ομάδα προεφηβικής-εφηβικής ηλικίας (12-18 χρονών).
Τα θέματα που συζητούνται σε μία Σχολή Γονέων προκύπτουν ανάλογα με τα ενδιαφέροντα των γονέων και το αναπτυξιακό στάδιο των παιδιών.
Τα δύο παραπάνω μοντέλα λειτουργούν καλύτερα όταν συνεργάζονται μεταξύ τους, παρά όταν αυτονομούνται. Αυτό θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε στη δική μας Σχολή Γονέων. Το πρώτο και το βασικότερο απ όλα είναι να αφήσουμε τους όποιους δισταγμούς μας έξω από αυτή την αίθουσα, να νιώσουμε ασφάλεια και άνεση, όπως επίσης πως όσοι είμαστε εδώ έχουμε έρθει για έναν και μοναδικό σκοπό : Να καταλάβουμε τα παιδιά μας. Κανένας δεν είναι ο τέλειος γονιός, όπως και κανένας δεν έχει τα τέλεια παιδιά.
Στην προσπάθεια μας αυτή ο Κύριος μας ας είναι Εκείνος που θα μας οδηγεί σε δρόμους ασφαλείς.
ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ!!
ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου