Αρχή Τριωδίου, αρχή μιας νέας εκκλησιαστικής περιόδου. Κι όπως τίποτε μέσα στη ζωή της Εκκλησίας δεν συμβαίνει τυχαία, έτσι δεν είναι τυχαίο που η πρώτη αυτή Κυριακή του Τριωδίου παίρνει το όνομα της από την παραβολή του Τελώνη και του Φαρισαίου, η οποία διαβάζεται στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.
Ας αφήσουμε το κείμενο να μας ταξιδέψει : «Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό για να προσευχηθούν. Ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος στάθηκε επιδεικτικά κι έκανε την εξής προσευχή σχετικά με τον εαυτό του : «Θεέ μου, σ΄ ευχαριστώ που δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους άρπαγας, άδικος, μοιχός, ή και σαν αυτόν τον τελώνη. Εγώ νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα και δίνω στον ναό το δέκατο απ΄ όλα τα εισοδήματα μου». Ο τελώνης, αντίθετα, στεκόταν πολύ πίσω και δεν τολμούσε ούτε τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό. Αλλά χτυπούσε το στήθος του κι έλεγε : «Θεέ μου, σπλαχνίσου με τον αμαρτωλό». Σας βεβαιώνω πως αυτός έφυγε για το σπίτι του αθωωμένος και συμφιλιωμένος με το Θεό, ενώ ο άλλος όχι, γιατί όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί κι όποιος να τον ταπεινώνει θα υψωθεί».
(Λουκάς 18, 10-14)
Η ευαγγελική διήγηση από μόνη της είναι τόσο ξεκάθαρη που ο καθένας που την διαβάζει μπορεί να καταλάβει την πλευρά που θα πρέπει να επιλέξει ως χριστιανός ο οποίος θέλει να είναι συμφιλιωμένος με το Θεό. Υπάρχει κάτι πιο όμορφο από αυτή τη συμφιλίωση μεταξύ ανθρώπου και Θεού ;
Ας αφήσουμε το κείμενο να μας ταξιδέψει : «Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό για να προσευχηθούν. Ο ένας ήταν Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης. Ο Φαρισαίος στάθηκε επιδεικτικά κι έκανε την εξής προσευχή σχετικά με τον εαυτό του : «Θεέ μου, σ΄ ευχαριστώ που δεν είμαι σαν τους άλλους ανθρώπους άρπαγας, άδικος, μοιχός, ή και σαν αυτόν τον τελώνη. Εγώ νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα και δίνω στον ναό το δέκατο απ΄ όλα τα εισοδήματα μου». Ο τελώνης, αντίθετα, στεκόταν πολύ πίσω και δεν τολμούσε ούτε τα μάτια του να σηκώσει στον ουρανό. Αλλά χτυπούσε το στήθος του κι έλεγε : «Θεέ μου, σπλαχνίσου με τον αμαρτωλό». Σας βεβαιώνω πως αυτός έφυγε για το σπίτι του αθωωμένος και συμφιλιωμένος με το Θεό, ενώ ο άλλος όχι, γιατί όποιος υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί κι όποιος να τον ταπεινώνει θα υψωθεί».
(Λουκάς 18, 10-14)
Η ευαγγελική διήγηση από μόνη της είναι τόσο ξεκάθαρη που ο καθένας που την διαβάζει μπορεί να καταλάβει την πλευρά που θα πρέπει να επιλέξει ως χριστιανός ο οποίος θέλει να είναι συμφιλιωμένος με το Θεό. Υπάρχει κάτι πιο όμορφο από αυτή τη συμφιλίωση μεταξύ ανθρώπου και Θεού ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου