Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Οικολογική συνείδηση θα μπορούσε ο χριστιανικός κόσμος να είχε δημιουργήσει ακολουθώντας απλά και μόνο με συνέπεια την διδασκαλία του Χριστού , όπως μας την διασώζει σήμερα στο ευαγγέλιο της Κυριακής ο ευαγγελιστής Ματθαίος. Τι είναι αυτό που οδήγησε τον πλανήτη μας σε αυτή την κατάσταση της διαταραχής όπως ήδη την βιώνουμε και σύμφωνα με τις προβλέψεις των επιστημόνων θα βιώσουν ακόμι πιο έντονα τα παιδιά και τα εγγόνια μας; Η πλεονεξία και η λανθασμένη εντύπωση πως η υλική αυτάρκεια θα με κάνει δυνατό. Κι ακούγεται ο λόγος του Κυρίου σήμερα να μας λέει : Γιατί προσπαθείτε καθημερινά να κερδίσετε όλο και περισσότερα, αφού έτσι κι αλλιώς είναι ένας αγώνας μάταιος. Ούτε ένα χιλιοστό δεν μπορεί κανείς να προσθέσει στον εαυτό του. Ομοιάζετε όλοι σας με εκείνον τον δύστυχο που ήθελε να κουβαλήσει νερό με τρύπιο κουβά. Άγχος, στρες για να μπορέσετε να νιώσετε ασφάλεια μέσα από τα υλικά αγαθά. Καθημερινά θέλετε όλο και περισσότερα, χωρίς να περνάει από το μυαλό σας πως τίποτε δεν έχουμε ανάγκη για να ζείτε καλά και ισορροπημένα, παρά μόνο την απόλυτη εμπιστοσύνη στην αγάπη του Θεού, ο οποίος όπως μεριμνά για όλα τα δημιουργήματα Του έμψυχα και άψυχα δεν μπορεί να μην κάνει το ίδιο και για το τελειότερο των δημιουργημάτων του, τα παιδιά Του, τους ανθρώπους. Όμως εμείς με τη σειρά μας εμπιστευόμαστε μόνο τον εαυτό μας και τα χρήματα μας ζώντας μέσα στην ψευδαίσθηση της αυτάρκειας μας, που όμως γκρεμίζεται σαν χάρτινος πύργος με την πρώτη δυσκολία.

Κι αντί να μάθουμε στα παιδιά μας να είναι ευτυχισμένα και χαρούμενα με τα λίγα, ώστε με αυτό τον τρόπο να τους δώσουμε μαθήματα χριστιανικής και κατά συνέπεια και οικολογικής συνείδησης, αντίθετα τα σπρώχνουμε σε δρόμους καταναλωτισμού και αμετροέπειας. Όλα πρέπει να τα έχουν στη ζωή τους πολλά. Πολλά λεφτά, πολλά σπίτια, πολλά αυτοκίνητα. Όλα όμως αυτά οδηγούν στην πολύ μοναξιά και στην πολύ δυστυχία, και σε επίπεδο συλλογικό στην αυτοκαταστροφή όλων μας. Έχουμε ευθύνη για τον κόσμο τον οποίο φτιάξαμε , αλλά και συνεχίζουμε να φτιάχνουμε και τον οποίο κληροδοτούμε στις επόμενες γενιές. Ίσως και τώρα να υπάρχει λίγος χρόνος για διορθώσουμε όσα δεν έχουμε ακόμη καταστρέψει.